Circuitu de narración oral

Lo que más-y presta a Elisea ye cuntar cuentos. ¿Quies que te cunte ún? El d’un gatu que xube a un árbol y nun pue baxar, y ármase la de coyer cuándo lu vienen a rescatar. O’l d’una mosca mui salada, a la qu’un día perfectu se-y tresforma nun horror simpáticu. Tamién te pue cuntar el d’aquel lleón con sombreru que, anque ye bonu y valiente, vese persiguíu pola xente. Histories y más histories, histories escaecíes, histories perdíes, histories de la güela, histories simpátiques. De toes estes histories, tien Elisea la maleta atarriquitada, y ta naguando por cuntá-yosles a toos aquellos que quieran sentila, sabiendo que cuando acabe, espéren-y un montón de sorrises.