Marcelino ta fechu un espertu coleccionista de recuerdos. Son los sos tesoros más preciaos, que guarda, ordena, clasifica, curia, protexe… vive namás pa eso, ancláu nel pasáu, zarráu na so cabeza. Recuerda una y otra vez caún d’aquellos bonos momentos, aquellos instantes d’allegría, de risa y felicidá. Eso convirtiólu nun personaxe singular, estravagante, tienru y foscu a la vez. Marcelino ábrenos la puerta del so universu, un mundu máxicu, enllenu d’estanteríes y caxones atarriquitaos de coses guapes, recuerdos que nun quier perder. La so obsesión testerona fainos rir, mentes que la so fraxilidá emociónanos.  

Una obra de teatru pa tola familia cargada de fantasía, sentimientu, maxa y humor.